loading...
تریبون آزاد بخش یامچی(ایران - آذربایجان - بخش یامچی)
تریبون آزاد

خوش آمدید
[تصویر:  ee8tstv7p8r85lcwp5hl.gif]
سایت در حال راه اندازی می باشد. 
لطفا شکیبا باشید
مطالب تا صفحه 5 بروز میباشد .لطفا بازدید فرمائید
جلیل قربان زاده بازدید : 54 شنبه 03 بهمن 1394 نظرات (0)

راهکارهایی برای جداکردن اتاق خواب بچه ها از پدر و مادر (قسمت اول)

از راه که می رسند حال و هوای جدیدی به زندگی می دهند. همه ی عادات و برنامه ریزی های قبلی را به هم می ریزند و  دیری نمی گذرد که جاگیر می شوند و حریم خصوصی اتاق و رختخواب پدر و مادر را در می نوردند و اگر دیر بجنبید در آن ماندگار می شوند. بچه ها؛ این موجودات دوست داشتنی علیرغم همه شیرینی هایشان نیاز به تربیت دارند. تربیتی که بر مبنای آن یاد بگیرند چه طور زندگی کنند و یکی از آن بزنگاه های مهم تربیت، مساله محل خواب کودک و کم و کیف آن است. در این یادداشت و یادداشت بعدی سعی کرده ایم زوایای مختلف این مساله را بررسی کنیم. با ما همراه باشید.  

آغاز داستان...

ابتدای تولد به دلیل نیاز به مراقبت و مشکلات مختلفی که ممکن است در طول شب برای نوزاد پیش بیاید اکثر پدر و مادرها نوزادان را در اتاق خود و در رختخواب خود می خوابانند.  اما این میهمانان کوچک رفته رفته با بزرگتر شدن سنشان تبدیل به صاحبخانه می شوند و به این راحتی ها نمی شود آنان را از اتاق خواب پدر و مادر بیرون کرد و به اتاق خودشان فرستاد. حضور کودک در محل خواب والدبن علاوه بر اینکه باعث وابسته شدن، به هم ریختن برنامه دقیق خواب و مشکلات دیگر می شود رابطه عاطفی میان پدر و مادر را هم سرد می کند و رفته رفته بر کیفیت روابط بین آنها تاثیر می گذارد و از این روست که  هم بزرگان دین و ائمه ما و هم روانشناسان بر جداسازی محل خواب کودک از سنی معین تاکید دارند. پیامبر گرامی اسلام (ص) و امام صادق (ع) در احادیثی بر اهمیت جدا کردن اتاق خواب پدر و مادر از کودک تاکید کرده اند. روانشناسان هم جداکردن محل خواب کودک را عاملی برای تحکیم شخصیت و رشد استقلال در کودک می دانند.

مادران و وابستگی به کودک  

از لحظه ای که نطفه کودک در کالبد مادر منعقد می شود خداوند لحظه به لحظه بذر عشق و محبت او را در دل پدر و مادر بارور می کند. این عشق و محبت تا آنجا پیش می رود که تمام هست و نیست پدر و مادر معطوف به کودک می شود. اما گاهی این عشق و محبت در پدر و مادر و به خصوص در مادران به جهت عاطفه سرشار و زیبایشان شکل افراطی به خود گرفته و باعث وابستگی می شود. در موضوع خاص محل خواب کودک در مواردی می بینیم که وابستگی مادر به کودک،  عامل اصلی جدا نشدن کودک از محل خواب پدر و مادر است.

 یعنی مادر در طول زمان به خوابیدن در کنار کودک وابسته شده و برای خوابیدن آرام نیاز به در آغوش گرفتن کودک یا گرفتن دست او دارد. چنین رفتاری از طرف مادر علاوه بر آنکه باعث بوجود آمدن سردی و دوری میان پدر و مادر می شود باعث وابستگی شدید کودک به مادر شده و فرایند جدایی او را از مادر بسیار سخت می کند. در چنین مواردی شاهد هستیم که کودکان تا سال ها در کنار مادر می خوابند و چارچوب شخصیتی و استقلال آنها حتی تا زمان بزرگسالی تحت الشعاع این رفتار مادر قرار می گیرد. هرچند در آغوش گرفتن کودک و در کنار او بودن یکی از بزرگترین لذت های زندگی است اما مادران عزیز میهن من باید توجه داشته باشند که با محبت بیش از حد و وابسته کردن کودک، شخصیت آینده او را دچار مشکل نکنند.
 
 
سن مناسب جدا کردن اتاق کودک

در واقع سن مناسب برای جدا کردن کودک یک سالگی است. بهتر است نوزادان تا پایان سال اول زندگی نزدیک والدین و در دسترس آنان باشند. علت این امر بروز اختلالی به نام "نشانگان مرگ ناگهانی نوزاد" است که به دلایل نامعلوم باعث اشکال در وضعیت تنفسی کودک می شود. به همین دلیل تا یک سال اول بهتر است فرزندتان میهمان اتاق شما باشد.

 پس از یک سال بنا بر اینکه کودک از شیر مادر تغذیه می شود یا شیرخشک زمان جدا کردن او متفاوت است. اگر کودک شما از شیر خشک استفاده می کند بهتر است پس از سال اول او را به اتاق خودش منتقل کنید و چند بار در طول شب به او سر بزنید. اما اگر فرزند شما از آندسته از کودکان خوشبختی است که با شیر مادر تغذیه می شود به دلیل دشواری تغذیه کودک در اتاق دیگر، می توانید تا پایان دو سالگی مدت میهمانی او را در اتاقتان تمدید کنید. البته به خاطر داشته باشید که هرچه سن کودک بالاتر برود فرایند جدا کردن او از شما و فرستادن او به اتاق خود سخت تر می شود.  
 
برنامه ای از ابتدای تولد

اینکه گفتیم می توانید کودکتان را تا پایان سال اول یا سال دوم زندگی در اتاق خودتان میهمان کنید به معنی این نیست که او را در آغوش بگیرید و در طول شب در کنارش باشید. از همان ابتدای تولد رختخواب یا تخت کودک را از رختخواب خود جدا کنید و او را در محلی در دسترس اما کمی دورتر از خودتان قرار دهید. برای شیر دادن در نیمه شب لحظاتی او را از بسترش بیرون بیاورید، شیر بدهید و دوباره به جای خودش برگردانید.

نوزاد شما باید به طور طبیعی و بدون هیچگونه عادت خاصی به خواب برود. منظور از این عادت ها رفتارهایی مثل در آغوش گرفتن، راه بردن، در ماشین دور دادن، با کالسکه چرخاندن یا حتی در اختیار گذاشتن دست یا بازو یا بخشی از لباس یا موی مادر به کودک است. اغلب والدین به دلیل بدخوابی کودکان در روزها و ماه های اول عادت های مختلفی برای خواب نوزادشان بوجود می آورند که همین عادت ها تا سال ها بلای جانشان می شود. پس حتی اگر نوزاد بدخوابی هم دارید باز سعی کنید از عادت های زمان خواب دوری کنید. مطمئن باشید هیچ نوزادی نیست که چندین ساعت مداوم نخوابد و با کمی صبر و حوصله شما موفق خواهید شد.

بر اساس نظر متخصصین تغذیه، یک نوزاد 5-6 ماهه که حدود 5 کیلو وزن دارد می تواند نزدیک به 5 ساعت بدون خوردن غذای جدید استراحت کنید. اگر شما با هر نق زدن یا بیدار شدن کودکتان از خواب به سراغش رفته و به او شیر بدهید یا او را در آغوش بگیرید و راه ببرید نوزاد شما در ادامه دچار مشکلات خواب شده و مسیر طبیعی خواب و استراحت او مختل می شود. پس دقت کنید که نوزاد خود را با توجه بیش از حد دچار مشکل نکنید.
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 4139
  • کل نظرات : 272
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 17
  • آی پی امروز : 26
  • آی پی دیروز : 51
  • بازدید امروز : 2,465
  • باردید دیروز : 821
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 3,567
  • بازدید ماه : 5,091
  • بازدید سال : 22,157
  • بازدید کلی : 1,034,763